- Medine-i Münevvere, tarihi hurma ağaçları, zirai alanları ve çeşitli yörelerine yayılmış bahçeleri ile tanınırdı. Bu bahçelerin en bilinenleri şunlardır:
Beyruha Kuyusu Bahçesi
- Beyruha, Medine-i Münevvere’de sahabi Ebu Talha el-Ensari’nin -Allah ondan razı olsun- sahibi olduğu bir bahçeydi ve içinde aynı adı taşıyan bir kuyu vardı. Peygamber -sallallahu aleyhi ve sellem- bu bahçeye gider, ağaçları altında gölgelenir ve tatlı suyundan içerdi. «Sevdiğiniz mallarınızındın infak etmedikçe hayra ulaşamazsınız.» [Al-i İmran 3/92] ayeti inince Ebu Talha bu bahçeyi Allah rızası için sadaka olarak Peygamber (sas)’e takdim etti. Bu bahçe sonraları Mescid-i Nebevî’ye dâhil oldu.Mustazal Mahçesi
- Azak Kuyusu’nu çevreleyen bahçedir. Peygamber -sallallahu aleyhi ve sellem- Medine’ye hicret ettiğinde, Ensar onu burada karşılamıştı. Kubâ Mescidi’nin güneybatısında yer alır.
Sevâla Bahçesi
- Kirban mıntıkasında yer alır, sahabi Abdurrahman bin Avf’a aitti Allah ondan razı olsun. Bu bahçe hala mevcuttur ve palmiye ağaçları açısından zengindir.
Selman-i Farisi (Fakir) Tarlası ve Kuyusu
- Bu tarla Medine-i Münevvere’nin Avali mıntıkasında yer alır.
Günümüzde Medine bahçeleri
- Bu meyve ve diğer bahçeler bugün hala vardır. Bunların bir kısmı hurma üretiminden misafir ağırlama meclislerine, müzelere ve barınaklara dönüştürülerek, bölge sakinleri ile ziyaretçiler için kalıcı yerler haline getirilmiştir. Bazı bahçeler de kentleşmenin gelişi nedeniyle ortadan kayboldular.